بهداشت روانی و چگونگی ارتقاء آن

سلامتی یعنی تعادل کامل و این در شرایطی میسر است که توازن و هماهنگی در کل سیستم بدن موجود باشد.حالات جسمانی انسان می تواند بر حالات روانی تاثیر مثبت یا منفی بگذارد،عکس این قضیه نیز صادق است.بهداشت روانی مستلزم شناسایی و ارضاء نیازها است .

برای اینکه بهداشت روانی داشته باشیم، باید به چند اصل کلی توجه کنیم.

الف)مثبت بیندیشیم:

 مثبت اندیشی ابزار اولیه برای دست یابی به هر نوع موفقیت است .اگر زندگی انسانهای موفق را مطالعه کنیم در خواهیم یافت که آنها به نوعی در دست یابی به هدفهای خود اعتقاد راسخ داشته اند و با پشتکار و تلاش فراوان به خواسته هایشان دست یافته اند، به چند نمونه از آثار مثبت اندیشی اشاره می شود:

1- چهره را متبسم و جذاب می کند.

2- روحیه آدمی را شاداب می کند.

3- قدرت تمرکز را افزایش می دهد.

4- روش مناسبی برای آینده نگری است.

5- قدرت تحمل انسان را در برابر سختیها افزایش می دهد.

6- روش مناسبی برای جلوگیری از استرس و اضطراب است.

7- به انسان جرأت و جسارت می دهد.

ب) به شخصیت خودمان احترام بگذاریم:

برای خودمان شان و منزلت قایل شویم . به شخصیت خود بها دهیم.برای حرمت به خویشتن باید اصول را رعایت کنیم.

1- با آنان که موجب ناراحتی می گردند نشست و برخاست مکنیم.

2- با آنان که نامتعادل ترند معاشرت مکنیم.

3-  همیشه افکار و احساس واقعی خود را بیان کنیم.

4- آنچه به خود روا نمی داریم به دیگران روا مداریم.

5- به اندیشه دیگران درباره خودمان زیاد اهمیت ندهیم.

6-خودمان را تحسین کنیم.

ج) به دیگران احترام بگذاریم:

حفظ احترام دیگران موجب احترام متقابل می گردد و این تاثیر بسزایی در بهداشت روانی شخص دارد.

 

د) با دیگران همدلی و درک متقابل داشته باشیم:

درک متقابل نسبت به افراد یعنی اینکه بتوانی خود را به جای دیگران قرار دهی، به عبارتی ، آنچه را که برای خود نمی پسندی برای دیگران نپسندی.

هـ ) توانمندیها و محدودیت های خود را بشناسیم:

نکات مثبت شخصیت خود را بشناسیم و از طریق توانمند ساختن آنها بر ناتواناییهای شخصیتی خود غلبه کنیم و بدین طریق از اعتماد به نفس بیشتری برخوردار شویم.

و) صادق و رو راست باشیم:

سعی کنیم تا با خود واقعی مورد محبت و توجه اطرافیان قرار گیریم چرا که یکی از عمیق ترین نیازهای بشری نیاز به دوستی و ستایش است برای اینکه محبوب دیگران باشیم و به این نیاز دست یابیم ، همانی باشیم که هستیم و دیگران را همانطور که هستند با تمام ویژگیهایشان دوست بداریم.

ز) به گذشته افسوس نخوریم و در گذشته نمانیم:

فکر خود را مشغول افسوس خوردن به گذشته نکنیم و در عوض سعی کنیم از حداقل فرصتها و امکانات برای آینده استفاده کنیم.

ح) مشکلات خود را شناخته و با آنها مواجه شویم:

سعی کنیم مشکلات خود را بشناسیم و با آنها روبه رو شویم و برای آنها راه حل پیدا کنیم هیچ مشکلی نیست که حل نشود مشکلات همیشه وجود خواهند داشت.

ط) قاطع و مصمم باشیم:

سعی کنیم برای رسیدن به اهداف خود قاطع و مصمم باشیم کسانی که شخصیت قاطعی دارند دارای هدفهای مشخص و ارزشهای معین و برنامه ریزی مدون در زندگی هستند.

ی) به آنچه انجام می دهیم اعتقاد داشته باشیم:

هرگز خود را مجبور به کاری نکنیم که به آن باور نداریم چرا که حاصل آن جز شکست نخواهد بود . اگر آنچه را انجام می دهیم باور داشته باشیم اثربخشی ما در انجام آن افزایش می یابد.

 

 

دفتر مشاوره دانشجویی پردیس علامه طباطبایی اردبیل